Instalacja malarska zatytułowana DEFINICJA to praca na pograniczu obrazu i tekstu. Traktuje ona o zależnościach między słowami, ich jakością, wartościami, bliskimi i dalekimi znaczeniami, a także więzami i relacjami, jakie tworzą się między mówiącym, słuchaczem a słowami i ich uwikłaniami w konteksty znaczeniowe.

Punktem wyjścia i osią obrazu jest słowo. Istotą pracy jest jego personalizacja. Zachodzi ona poprzez wizualny i znaczeniowy demontaż, analizę i ponowne złożenie słowa. W wyniku tego procesu powstaje nowa jakość pojęciowa i wizualna.

Słowo DEFINICJA zawiera w sobie podwójną dychotomię: destrukcja - konstrukcja (DE-FI) i nic - ja (NIC-JA)

1. DE (wskazuje w złożeniach na dekonstrukcję, rozbiór, deformację, rozbicie, przeciwieństwo, rozdział, etc...)
2. FI (przywołuje ciąg liczbowy Fibonacciego. Ciąg ten ma swoje ekwiwalenty w naturze, np. w biologii, w botanice, anatomii., ma je też liczba (fi) = 1,61804 znana w geometrii jako złota proporcja)
3. NIC (odpowiadającego niebytowi, zaprzeczającemu istnieniu rzeczy i zjawisk, przywołującego niebyt, brak wartości i brak czegokolwiek innego, absencję, ubytek, pustkę i nieistnienie)
4. JA (mnie).

DEFINICJA to cztery obrazy:
Raz - to po prostu obraz.
Dwa - to rejestracja przebiegu myśli, czyli obraz pewnej transakcji wiązanej, obraz uwikłań słów między sobą i ich zależności od siebie oraz mnie/nas od nich.
Trzy - to obraz rozbiórki znaczenia słów.
Cztery - to obraz "ja", czyli ostatecznie - personalizacja słowa.

Małgorzata Dawidek Gryglicka