Norbert Delman
PL
Urodzony w 1989 r. w Warszawie, gdzie mieszka i pracuje. W 2014 ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Mirosława Bałki, studiował sztuki piękne w University College Falmouth (Wielka Brytania). Młody artysta multidyscyplinarny. Był także współtwórcą przestrzeni artystycznej Stroboskop w Warszawie.
Jego prace zostały zaprezentowane w: Galeria Foksal (2019), CSW Zamek Ujazdowski Warszawa (2014, 2017, 2018), Biennale de la biche (2017), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie „Warszawa w Budowie” (2016), Muzeum Historii Jugosławii (2016), LUDWIG MÚZEUM w Budapeszcie (2016), Edinburgh Sculpture Workshop (2014), w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie (2013), MODEM CCA w Debreczynie w (2011). Otrzymał następujące rezydencje: dla polskiego artysty w MeetFactory (2018) Czechy, WRSW | BRLN (2016) Niemcy , ESW w UK (2014), InterModem w Centre for Modern and Contemporary Arts w Debreczynie, Węgry (2011). Stypendysta Ministra Kultury 2016.
Z jednej strony jego prace odnoszą się do współczesnego kultu ciała, który opiera się na forsownym budowaniu mięśni na siłowni i ciągłym przymusie zachowania męskiego wizerunku, symbolizującego dominację i supremację. Z drugiej strony nawiązuje do faszystowskich kodów estetycznych kryptonimujących w męskim, wysportowanym ciele symbol nadczłowieka.W swojej praktyce analizuje kondycję współczesnego ciała poprzez napięcia społeczne, jego “pozycjonowanie” w mediach społecznościowych, poprzez tworzenie awatarów, w sporcie, w fitness i innych aktywnościach. Pracował z więźniami, kulturystami i sportowcami, organizował warsztaty i wystawy na siłowniach. Jego projektom zawsze towarzyszy wysoce performatywny element, który zaciera granicę między tymi codziennymi czynnościami a akcją artystyczną. Interesuje go również pojęcie “postbody”( pociało/ postciało) i koncepcja archiwizacji obecności, z wirtualnej perspektywy. Próbuje rozpoznać, jak zmienia się nasza forma fizyczna i co pobudza te przemiany. Jednocześnie naprawdę pragnie znaleźć się w niezwykle wirtualnym, niefizycznym środowisku. Być może jest to forma eskapizmu z ucisku fizycznego istnienia tej rzeczywistości. Uważa swoją pracę za niebinarną, za post ludzkiego rzeźbiarza, który bawi się koncepcją ciała i braku ciała. Kolorowe, stylizowane wydruki komputerowe i sceny dodają jego pracom ironicznego, popkulturowego dystansu, który kwestionuje zbiorowe fantazje. Ich status wart jest zbadania, szczególnie jeśli mogą one prowadzić do bezmyślnej fascynacji przemocą i przejawami fizycznej siły.
EN
Born 1989 in Warsaw, where he works and lives. In 2014, he graduated from the Academy of Fine Arts in Warsaw in Mirosław Bałka’s studio. He studied Fine Arts at the University College Falmouth (UK). He is a young multidisciplinary artist. He was also a co-creator of the Stroboskop art space in Warsaw.
His works were presented at the Foksal Gallery (2019), Ujazdowski Castle Centre for Contemporary Art in Warsaw (2014, 2017, 2018), Biennale de La Biche (2017), WARSAW UNDER CONSTRUCTION Festival of the Museum of Modern Art in Warsaw (2016), Museum of Yugoslavia” (2016), Ludwig Museum in Budapest (2016), Edinburgh Sculpture Workshop (2014), Museum of Contemporary Art in Krakow (2013) and MODEM CCA in Debrecen (2011). Recipient of residence programmes: at MeetFactory in Czech Republic (2018), WRSW | BRLN in Germany (2016), ESW in Edinburgh, UK (2014) and InterModem at the Centre for Modern and Contemporary Arts in Debrecen, Hungary (2011). Scholarship holder of the Minister of Culture and National Heritage (2016).
On the one hand, his work addresses the modern cult of body, which consists in excessive muscle-building at the gym and the constant need to maintain masculine image that symbolizes domination and supremacy. On the other hand, it refers to the fascist aesthetic codes, which view athletic male body as a symbol of superman. In his artistic practice, Delman analyzes the condition of the modern body through the lens of social tensions, its ‘positioning’ in social media, the creation of avatars as well as in sport, fitness and other activities. He has worked with prisoners, bodybuilders and sportspeople and organized workshops and exhibitions at gyms. His projects always involve an element of performance, which blurs the boundaries between everyday activities and art. He is also interested in the notion of ‘postbody’ and the concept of archiving the presence from the virtual perspective. He seeks to explore the changes we make in our physicality and what drives them. At the same time, he wants to find himself in an extremely virtual, non-physical environment. It is probably a form of escapism from the oppression of physical reality. He views his work as non-binary and himself as a posthuman sculptor who plays with the concept of body and the lack of body. Colourful, stylized computer print-outs add an ironic, pop-cultural perspective to his works that questions collective fantasies. Their status is worth examining, especially if they might lead to an unthoughtful fascination with violence and manifestations of physical power.
