9 czerwca, 2005
Otwarcie: 9.06.2005, godz. 18:00
10.06.2005 – 12.08.2005
Nad najnowszym projektem dla Galerii Foksal Stanisław Dróżdż pracował od dłuższego czasu. Efektem jest wystawa, na którą składają się wydruki komputerowe prezentowane na trzydziestu pięciu planszach. Wystawa mieści się ściśle w zakresie poezji konkretnej, która charakteryzuje się pełną autonomizacją języka. Po wystawie w Galerii Foksal w 2002 r. (rezygnująca ze słów struktura przestrzenna z napiętych w tysiącach punktów między podłogą, sufitem i ścianami, milimetrowych żyłek o łącznej długości 10 km), i pracy Alea Iacta Est pokazywanej na Biennale w Wenecji w 2003r, artysta powraca na obecnej wystawie do ścisłego kanonu poezji konkretnej. W tym przypadku mamy do czynienia zarówno z autonomizacją języka słów jak i autonomizacją języka cyfr, co w zachodzącym między nimi sprzężeniu zwrotnym daje interesujące efekty. Można się o tym przekonać dopiero po wnikliwym zapoznaniu się z pracą Stanisława Dróżdża prezentowaną obecnie w Galerii Foksal. Uważam, że wszystko, co mam do powiedzenia (…) zawiera się w tym, co zrobiłem – mówi artysta o swoich pracach.
Stanisław Dróżdż (ur. 1939 r. w Sławkowie) jest, cytując Tadeusza Sławka, najciekawszym i najbardziej konsekwentnym polskim poetą konkretnym. Jego prace tworzone od 1967 roku należą do wyjątkowo radykalnych i ascetycznych wypowiedzi w tej dziedzinie. Niezwykła dynamika dzieła Dróżdża pochodzi z napięcia pomiędzy minimalizmem formalnym jego prac, a totalnością wizji artysty wykraczającą poza przestrzeń wystawy. Pojęciokształty – bo tak nazywa Dróżdż swoje oryginalne utwory z pogranicza poezji i sztuk wizualnych – przedstawiają w sugestywny sposób sprzężenie pojęcia z formą jego zapisu. Teksty Dróżdża realizowane są w postaci maszynopisów, fotograficznych odbitek, komputerowych wydruków i instalacji przestrzennych. Dróżdż tworzy z pojedynczych słów, liczb, liter nową jakość wizualną i znaczeniową, stawiając sobie za cel, aby w minimum zapisu osiągnąć maksimum treści skojarzeniowych. Czarno-biała, oszczędna estetyka tekstów występuje w bezpośredniej relacji z ich etycznym, egzystencjalnym przesłaniem. Od 1971 roku artysta systematycznie współpracuje z Galerią Foksal.
Ostatnie lata to renesans zainteresowania twórczością tego artysty. Dróżdż pokazywał swoje prace najczęściej w Galerii Foksal w Warszawie, a także w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu, w Galerii Potocka w Krakowie, na wystawie polskiego konceptualizmu w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, w Galerii Sztuki Współczesnej we Wrocławiu, w Galerii Miejsce w Cieszynie. Zrealizował specjalny projekt dla nowo wzniesionych hal targowych w Lipsku, jego prace pokazywane były w 2000 roku między innymi na Targach Książki we Frankfurcie i na wystawie sztuki polskiej In Between przygotowanej przez Galerię Zachęta w Chicago.
W 2001 roku miała miejsce jego duża wystawa w Bunkrze Sztuki w Krakowie, a Galeria Zewnętrzna AMS prezentowała na 400 bilboardach w 19 miastach polski, plakat Stanisława Dróżdża zatytułowany lub. W 2002 r. Stanisław Dróżdż został Laureatem Nagrody Artystycznej Fundacji Nowosielskich.
W 2003 r. reprezentował Polskę na 50 Biennale w Wenecji.
Prace Dróżdża z lat sześćdziesiątych można zobaczyć w Kolekcji Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.