Nie zapomnij

7 września, 2012

Otwarcie: 7.09.2012, godz. 18:00
10.09.2012 – 12.10.2012
Kurator: Katarzyna Krysiak

Wystawa Angeliki Markul, pt. Nie zapomnij została zainspirowana odnalezionymi w rodzinnym archiwum zapiskami wspomnień dziadka, którego artystka nie miała szansy dobrze poznać. Markul odkrywa w nich tragiczne, wojenne losy swojej rodziny w trakcie kilkuletniej blokady miasta, w którym wszechobecny głód i ciężka zima doprowadziły do śmierci jej bliskich, w tym brata dziadka, zdolnego rysownika. Artystka nie robi jednak bezpośrednich odniesień do postaci przodków. Posługując się metaforą, używając charakterystycznych dla jej sztuki elementów, buduje niepokojącą atmosferę. Wciąga widza w podróż przez wyludniony, mroźny krajobraz; w surową i mroczną przestrzeń, w której lodowate światło i zniekształcone, zautomatyzowane dźwięki stukotu pociągu potęgują uczucie opresji. Centralnym elementem instalacji jest projekcja wideo, pokazująca swoistą podróż w przeszłość, która nigdy się nie kończy. Ten czarno-biały, przydymiony i nieco rozmyty, ruchomy obraz przywodzi na myśl, wyjęte z dawnych kronik filmowych, przygnębiające, dokumentalne rejestracje z frontu II wojny światowej. Wystawą Nie zapomnij Markul zabiera głos w szeroko pojętej dyskusji o pamięci zbiorowej i prywatnej. Zastanawia się nad możliwością poznania własnych korzeni. Obrazuje pustkę, której towarzyszą niepewność, wyobcowanie i tęsknota na drodze poszukiwania i określenia własnej tożsamości.

Angelika Markul ur. w 1977 r., w Szczecinie, mieszka i pracuje w Malakoff pod Paryżem. Artystka w Polsce debiutowała indywidualną wystawą pt. Sen muchy w Galerii Foksal w czerwcu 2006 roku. Wystawa ta otworzyła jej drogę do najważniejszych polskich instytucji prezentujących sztukę współczesną. Jej bardzo charakterystyczna twórczość, na którą składają się filmy wideo, rzeźby i rozbudowane instalacje przestrzenne, silnie zaistniała na polskiej scenie artystycznej. Artystka jednocześnie bardzo aktywnie działała na międzynarodowej scenie sztuki współczesnej.

Do najważniejszych projektów indywidualnych, które  zrealizowała w Polsce należą: Clarté Souterraine, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (2007), Nów, CSW Znaki Czasu, Toruń (2009) oraz jej ostatnie wystaw: w Galerii Labirynt w Lublinie i Polowanie w białostockiej Galerii Arsenał (2012). Swoje prace w Polsce pokazała też w ramach wielu wystaw zbiorowych, m.in.: Ponowoczesność i życie wieczne, Miejska Galeria Arsenał, Poznań (2007), Pamięć tej chwili z perspektywy lat, które miną, Fabryka Schindlera, Kraków (2007), rzeźba/performance Iceberg, w czasie otwarcia CSW Znaki Czasu, Toruń (2008), Wolność od-zysku, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa (2009), Podążaj za białym królikiem, Bunkier Sztuki, Kraków (2010),  Focus Łódź Biennale (2010). W ramach wystaw zbiorowych oraz pokazów indywidualnych prezentowała swoje prace w wielu ważnych instytucjach artystycznych na świecie, m.in. wielokrotnie w Paryżu i wielu innych miastach Francji, w Niemczech (Berlin, Dortmund), we Włoszech (Turyn, Wenecja), w Szwajcarii (Lugano, Locarno) ponadto w Londynie, Madrycie, Trondheim, Montrealu czy Jokohamie.