W pięćdziesięcioletniej historii Galerii Foksal desygnaty “miejsca” i “galerii”, pomimo ekstensywnego charakteru nadawanego im w teoretycznych pismach krytyków związanych z Galerią, nigdy nie zostały ostatecznie zdefiniowane. Bo też i być nie mogły. Transgresja awangardy XX wieku domagała sie bowiem nieustannych redefinicji pojęć. Kolejne próby uzasadnienia działalności Galerii kierowały teoretyków Foksalu ku rozwiązaniom o stopniu radykalności odpowiadającym zmianom zachodzącym w świecie sztuki. Pojawiały się postulaty zamknięcia Galerii czy przejęcia jej roli przez Żywe Archiwum. Głosy domagające się zlikwidowania “miejsca”, przeformułowania jego funkcjonowania pochodziły zarówno z samego wnętrza Galerii, od krytyków utożsamiających sie z Foksalem, jak i z zewnątrz od partyjnych ideologów i przeciwników. Niewątpliwie kryzysy współtworzyły historię Galerii, a nawet towarzyszą jej teraźniejszości.

We współczesnym świecie XXI wieku, gdy sztuka pokonała już wszystkie wyznaczane jej niegdyś granice, gdy zrezygnowano z definiowania sztuki czy też powstało tyle jej określeń, że nie sposób z uwagi na pojawiające się antynomie znaleźć jedno rozstrzygnięcie, gdy sztuka roztapia się w dyskursach politycznych, społecznych, obyczajowych etc. pytanie o “miejsce” wydaje się zarazem anachroniczne i zasadne. Sztuka jest przecież wszędzie. Sztuka jest dla każdego i każdy może tworzyć sztukę. Jednocześnie dostęp do sztuki jest bardzo łatwy i każdy może wybrać najbardziej mu odpowiadający model jej przeżywania i kontaktu. W takiej perspektywie “miejsce” może być jednąz propozycji obcowania ze sztuką, ale i pewną alternatywą dla świata sztuki uwikłanego w komercyjną grę galerzystów i dilerów. Szczególnie kiedy jest to miejsce “bezinteresowne” niezależne, nasycone własną historią i tradycją.

Dzisiaj, kiedy obserwujemy zanik dawnych podziałów, kiedy nierzadko kuratorzy są jednocześnie krytykami, artyści kuratorami i krytykami, a kuratorzy przejmują role artystów, “posługując” się ich pracami dla ukazania jakiejś tezy czy skonstruowania swojej, nowej intelektualnej całości, stawiamy pytanie o “miejsce” samym artystom. Czym dla nich i dla ich sztuki jest “miejsce”? Odpowiedzi mogą być różne i nie dotyczyć bezpośrednio “miejsca” kojarzonego z Galerią Foksal. Pragniemy zaakcentować właściwą Foksalowi kooperację artystów i kuratorów w tworzeniu ekspozycji. Tak jak w katalogu do pierwszej wystawy inaugurującej działalność założyciele deklarowali: Galeria pragnie zapewnić zaproszonym do współpracy twórcom maksymalną swobodę w urządzaniu pokazów. W każdej z “Odsłon” efekt końcowy prezentacji i jej przekaz zbudowany zostaje we wspólnym działaniu artystów i kuratora.

Na postawione pytanie o “miejsce” nie oczekujemy od artystów, krytyków, odbiorców definitywnych i jednoznacznych odpowiedzi, gdyż takie nie są możliwe wobec nieustannej zmienności sztuki.

W drugim pokazie minicyklu wystawienniczego odnoszącego się do tematyki „Miejsca” swoje dzieła pokazują: Krzysztof. M. Bednarski, Marek Chlanda i Tomasz Ciecierski. Na „Odsłonę II” składają się prace, wyselekcjonowane przez autorów, pod kątem kontekstu miejsca, zrealizowane w różnych formach i artystycznych materiach.

Projekt dofinansowany z środków miasta stołecznego Warszawy