Zakrzewski. Paintings

March 18, 2003

Opening: 18.03.2003, 6.00 pm
19.03.2003 – 10.04.2004

Zakrzewski w swoich obrazach zajmuje się ograniczeniami malarstwa abstrakcyjnego. Często dzieli obrazy na części, w których zestawia ze sobą różne sposoby malowania. To rozbicie malarskiego języka służy Zakrzewskiemu do ukazania rozgrywającej się w obrazie historii. Historia ta ma niekiedy bardzo osobisty wymiar. Tak też jest w przypadku wystawy prezentowanej obecnie w Galerii Foksal. Opowiadana tutaj historia dotyczy związku Zakrzewskiego z ojcem, także artystą. Wystawa ma więc charakter swoistego artystycznego dialogu. Jak pisze we wstępie do katalogu Waldemar Baraniewski: Dialog będzie się toczył w polu sztuki, chociaż we wzajemnych relacjach ojca i syna sztuka nie stanowiła punktu spornego. Ale tworzyła jednocześnie szczególną ramę spotkania, jak w obrazie „Włodek na balkonie” (1949), który stanie się dla Zakrzewskiego juniora ideogramem własnej postaci, poznawanej przez obraz ojca – siebie na powrót zobaczonego jego oczami. Tak jest również w przypadku obrazu Partia, który odnosi się do plakatu ojca z 1955 roku.

Baraniewski pisze o wprowadzaniu widza w poczucie niepewności, wahania związanego nie tylko z kompozycjami obrazów, tworzących przenikające się ze sobą światy abstrakcji i realizmu, ale także autorstwa: Obrazy Zakrzewskich stają się w tym ujęciu obrazami Zakrzewskiego, unieważniając przy tym pytanie: którego? Są bowiem obrazami pamięci, obrazami o tym co widzimy i co możemy jeszcze zobaczyć.

Włodzimierz Jan Zakrzewski (ur. 1946), studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (malarstwo w pracowni prof. Juliusza Studnickiego, a kompozycję w pracowni prof. Romana Owidzkiego). We wczesnych latach 70. zrealizował kilka filmów o sztuce i architekturze. Po dwudziestu latach pobytu w Nowym Jorku, obecnie (od 1999 roku) dzieli swój czas pomiędzy Nowy Jork i Warszawę. Jego wystawy indywidualne odbywały się m.in. w Galerii Ego w Poznaniu (2002), Galerii Arsenał w Białymstoku (2001), w Muzeum X. Dunikowskiego w Królikarni w Warszawie (retrospektywna, 2000), w TZ’Art & Co., w Nowym Jorku (1998), w Galerie Franck + Schulte w Berlinie (1994, 1997), w Galerii Zachęta w Warszawie (1996), TZ’Art & Co. w Nowym Jorku (1996), w Galerii Tanya Rumpff w Harlemie (1994), w Galerii Foksal w Warszawie (1993), w Wetering Galerie w Amsterdamie (1983, 1985, 1987, 1990), w Brooklyn Museum w Nowym Jorku (1989), w Haags Gemeentemuseum w Hadze i w Museum Bochum, (1987), w Vanderwoude/ Tananbaum Gallery w Nowym Jorku (1985, 1987), w Galerie Nouvelles Images w Hadze (1985, 1987); w Marian Goodman Gallery w Nowym Jorku  (1981), w Galerie Artek w Helsinkach (1976, 1981, 1984), w Galerii Krytyków (z T.Ciecierskim) w Warszawie (1978, 1981), w Galerii Zapiecek w Warszawie (1976, 1979).