Still Life

January 15, 2003

Opening: 14.01.2003, 6.00 pm
15.01.2003 – 12.02.2003

Koji Kamoji urodził się w 1935 roku w Tokio. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych „Musashino” w Tokio (dyplom w 1958) w pracowniach profesorów Saburo Aso i Choonan Yamaguchi. Po przyjeździe do Polski w 1959 studiował w warszawskiej ASP (dyplom w 1966) w pracowni profesora Artura Nachta-Samborskiego. Jest laureatem Nagrody Krytyki im. C.K. Norwida (1975). Z Galerią Foksal związany jest od 1967 roku. Odbyło się tutaj kilka jego wystaw indywidualnych, brał także udział w wielu organizowanych przez Galerię wystawach zbiorowych. W swojej twórczości posługuje się skrótem, syntezą. W swoich pracach używa takich materiałów, jak woda, kamień, piasek, drewno.

Na wystawę w Galerii Foksal  składa się kilkadziesiąt obiektów, które artysta nazywa „przyrządami do przenoszenia głosu rzeczy”. Koji Kamoji stwarza warunki dla słyszalności głosu świadczącego o cichym / ukrytym  życiu (still life) przedmiotów. Wszystkie one zbudowane zostały według jednego schematu – każdy z obiektów znajdujących swoje miejsce na wystawie, wydobyty przez artystę z kontekstu swojego zwyczajnego bytowania, dotknięty jest wyciętym z metalu łukiem. Jest to swoisty przewodnik zakończony – za każdym razem takim samym – kwadratowym kształtem leżącym na płaszczyźnie. Od przedmiotów – strony w kalendarzu, płaszczyzny cienia, potłuczonego szkła, lustra, szklanki wody, wnętrza buddyjskiego różańca, białej kartki papieru, źdźbła trawy, kamienia, paczuszki listów, jabłka poddanego upływowi czasu, fragmentu antycznego bruku, skamieliny, grudki ziemi, wnętrza glinianej miseczki, zdjęcia roentgenowskiego klatki piersiowej – wiedzie zawsze jednakowa metaliczna, wygięta w łuk droga w przestrzeni. Za każdym razem symbolicznie wydobywa ona inny głos, inną treść drzemiącą w rzeczach. Czasami rzecz przekłada się na proste pojęcie, niekiedy na całą opowieść, lub fragment wspomnienia.