Painting

June 27, 2003

Opening: 26.06.2003, 6.00 pm
27.06.2003 – 20.08.2003

Malarstwo Tatarczyka jest efektem obserwacji otoczenia, skupienia na widokach przyrody, fascynacji pejzażem. Ikonografia jego obrazów, nawiązująca wcześniej do tradycji romantycznego malarstwa pejzażowego obejmowała zamknięte bramy, polne trakty, błotniste drogi, wzgórza, ślady na śniegu. Ostatnio na płótnach pojawia się czarny pies, zanurzony w wodzie, płynący lub brodzący, w towarzystwie własnego cienia lub innego psa. Wizerunki przyrody malowane są z właściwą fotografii wrażliwością na światło. Nowa w twórczości Tatarczyka  gama kolorystyczna, wynikająca ze złamania wcześniejszej czarno-białej skali walorowej kontrastem zabrudzonych brązem sylwet na mlecznożółtych tłach, przywołuje prześwietlone, nieostre i źle wywołane letnie fotografie – pisze Dorota Monkiewicz w katalogu towarzyszącym wystawie.
Malarstwo jest doskonalonym przez artystę nośnikiem przedstawienia, środkiem wyrazu, komunikacji z widzem poprzez kolor, zróżnicowaną fakturę – impastową i gęstą lub matową i gładką, często poprzez wielki format. W świetle historii gatunku – pisze Monkiewicz – jego sytuacja pozostaje nadal prosta: jest malarz (oko i pędzel) i jest model, a między nimi rozciąga się płaszczyzna płótna.

Tomasz Tatarczyk (ur. 1947) jest malarzem, absolwentem warszawskiej ASP (1981), w której   nauczał do 1986. Jego wystawy indywidualne odbywały się m.in.: w Galerii Foksal, Muzeum Górnośląskim w Bytomiu, Galeriach BWA w Lublinie, Galerii Awangarda we Wrocławiu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii 86 w Łodzi, Galerii Muzalewska w Poznaniu, Soho Center for Visual Artists w Nowym Jorku, Galleria Spicchi dell’Est w Rzymie, Galerie Ucher w Kolonii (wraz z Andrzejem Szewczykiem). Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in.: Dialog w Moderna Museet w Sztokholmie; Kolekcja Międzynarodowej Sztuki XX wieku w Muzeum Sztuki w Łodzi; Granice Obrazu w Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski w Warszawie; Essence and Persuasion – the Power of Black and White w Anderson Gallery w Buffalo; Cztery Pory Roku w Schirn Kunsthalle we Frankfurcie nad Menem; Obrazy śmierci w sztuce polskiej XIX i XX wieku w Muzeum Narodowym w Szczecinie. W 1999 roku został laureatem Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Rysunku we Wrocławiu. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku, Fundacji Batorego w USA i Fundacji Rockefellera we Włoszech.