Usługa języka migowego

Leon Tarasewicz

January 24, 2006

Opening: 24.01.2006, 6.00 pm
25.01.2006 – 24.02.2006

Wystawa, którą Leon Tarasewicz obecnie prezentuje w Galerii Foksal, została zrealizowana w nieco większej skali wiosną 2005 r. z okazji otwarcia nowej siedziby Instytutu Polskiego w Berlinie. Artysta wprowadza widza w przestrzeń zbudowaną z luster i jaskrawych pasiastych filarów. Iluzoryczna nieskończoność tej w rzeczywistości niewielkiej przestrzeni, zbudowanej we wnętrzu Galerii Foksal, powoduje w widzu uczucie dezorientacji i zagubienia w plątaninie wielobarwnych korytarzy. Co więcej, uczucie to podszyte jest żalem, że znajdujemy się w świecie, który do końca nie jest dla nas osiągalny, choć przecież możemy go zobaczyć.
Nie pierwszy to raz, gdy Leon Tarasewicz realizuje projekt, który prowokuje do nowego spojrzenia na malarstwo, jeden z najbardziej tradycyjnych gatunków sztuki. Prezentacje jego dokonań artystycznych zawsze były manifestacjami nieograniczoności możliwości, jakimi malarstwo dysponuje, przełamywały mentalne stereotypy na temat percepcji sztuki.
Prezentowana w Galerii Foksal instalacja Leona Tarasewicza należy do Kolekcji Sztuki Współczesnej Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu.

Leon Tarasewicz urodził się w 1957 r. we wsi Waliły na Białostocczyźnie, gdzie mieszka i pracuje. Ukończył warszawską ASP w 1984; dyplom otrzymał w pracowni T. Dominika. Dziś sam prowadzi Gościnną Pracownię Malarstwa na warszawskiej ASP. Debiutował w 1984 r. wystawą w Galerii Foksal, z którą związany jest do dzisiaj. Początkowo uprawiał malarstwo figuratywne szybko jednak z niego zrezygnował. Niepowtarzalna formuła jego sztuki zrodziła się z obserwacji pejzażu pozbawionego ludzkiej obecności.
Oryginalne dokonania artystyczne Tarasewicza szybko utrwaliły jego wysoką pozycję wśród współczesnych malarzy polskich, zapewniło mu to udział w licznych międzynarodowych wystawach sztuki, m.in. na Biennale w Sao Paulo(1987) oraz w Aperto’88, Biennale w Wenecji (2001). Otrzymał Paszport „Polityki” (2000), Nagrodę im. Jana Cybisa (2000) oraz Nagrodę Fundacji Zofii i Jerzego Nowosielskich (1999). Najobszerniejszą bibliografię poświęconych mu publikacji (i filmografię) zawiera katalog ekspozycji w Zamku Ujazdowskim w 2003 r. oraz monografia artysty autorstwa Joli Goli wydana w 2007 r. przez SEA „Ślad” i ASP w Warszawie.