Blue Flora Celtica – Kinloch Rannoch ~ Fingals Cave

20 czerwca, 2008

Otwarcie: 19.06.2008, godz. 18:00
20.06.2008 – 8.08.2008

Wystawa dwóch niezależnych prac –  grup prac – Alexandra Hamiltona oraz Richarda Ashrowana prezentowana w lecie 2008 roku w Galerii Foksal stanowi pierwszy pokaz realizacji tych dojrzałych już artystów brytyjskich w naszym miejscu przy Foksal 1/4. Tytuł wystawy: Blue Flora Celtica – Kinloch Rannoch ~ Fingals Cave obejmuje owe dwie grupy realizacji: cyjanotypie (rodzaj fotograwiur tworzonych bez użycia kamery w procesie opartym na światłoczułości związków cyjanku i żelaza) Alexandra Hamiltona, a które pokazują rośliny z północnych regionów Szkocji, w powiązaniu z ich mitycznymi, celtyckimi znaczeniami; równoczesna potrójna projekcja Richarda Ashrowana ukazuje niewidziane, wprost nieziemskie zjawiska, Fingals Cave, grotę w skale na bezludnej obecnie skalistej wyspie Staffa na północny zachód od stałego lądu Szkocji. Tak praca Alexandra Hamiltona, jak i Richarda Ashrowana posiada liczne, bogate znaczenia i wielopoziomowe sensy oraz referencje – do pracy Josepha Beuysa, chociażby, jego wędrówek po północnej Szkocji, a któremu w początku lat siedemdziesiątych Hamilton pomagał w jego pracy nad wystawą Strategy: Get Arts w College of Art w Edynburgu (Hamilton studiował tam wtedy) w 1970. Wówczas też Alexander Hamilton poznał pracę Beuysa Celtic (Kinloch Rannoch) Scottish Symphony. Idea prezentacji narodziła się przed rokiem, kiedy spotkaliśmy się z Hamiltonem oraz Ashrowanem, którzy uczestniczyli w grupie gości towarzyszących kolejnej wizycie Richarda Demarco w Polsce. Ashrowan podjął temat planowanej przez Beyusa wyprawy na wyspę Staffa i stworzył film w tym niezwykłym miejscu. Miejsce to, a zwłaszcza Fingals Cave (Grota Fingala, także silnie zakorzeniona w celtyckiej legendzie) inspirowało wcześniej wielu artystów, takich, jak: Blake, Wordsworth, Keats, Tennyson, Turner, a zwłaszcza Mendelssohn (który przez te krajobrazy i mity zainspirowany stworzył swoje „celtyckie arcydzieło” Symfonię Szkocką), no i właśnie Beuysa, czy Henninga Christiansena.

Zatem wiele wątków pojawiło się w naszej współpracy z oboma artystami brytyjskimi, które pokrewne okazały się zainteresowaniom oraz zaangażowaniom Galerii Foksal, zwłaszcza w dzieło i postawę Josepha Beuysa, a także jego spotkaniom i swoistemu współdziałaniu z Tadeuszem Kantorem w Edynburgu w początku lat siedemdziesiątych, gdzie wystawiało wtedy wielu artystów z kręgu Foksal. W tych przedsięwzięciach brał wtedy udział Wiesław Borowski, a także Ryszard Stanisławski i Muzeum Sztuki w Łodzi (gdzie w 1981 Beuys złożył w darze duży zbiór swoich prac Polentransport 1981), nad którym od początku przez kilkanaście lat pracował Jaromir Jedliński etc. Pobyty Beuysa, Kantora, bardzo wielu innych artystów, a także Borowskiego, czy Stanisławskiego w Edynburgu zaś w latach siedemdziesiątych stanowiły wynik ogromnej aktywności tam wtedy Richarda Demarco, Wielkiego Impresaria o włoskim temperamencie oraz apetycie, i który dodał szkockiej Północy śródziemnomorskiego smaku.

Teraz te wszystkie związki niejako zbiegają się w świeżym, nowym przedsięwzięciu artystyczno-wystawienniczym, jakie prezentujemy w Galerii Foksal, a które ponadto – mamy nadzieję – miało będzie swoją kontynuację w planowanej podróży do Szkocji i zrealizowaniu tam pracy (może we współpracy z Hamiltonem i Ashrowanem) Marka Chlandy, innego artysty ze ścisłego kręgu rodziny artystów Galerii Foksal dzisiaj.

W realizacji wystawy oraz mającej jej towarzyszyć publikacji Galerii Foksal dopomógł w wymierny sposób Instytut Adama Mickiewicza w Warszawie i Narodowe Centrum Kultury – Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie, a także The British Council, zaś w sposób niewymierny jeszcze inne Instytucje oraz Osoby.