Więcej informacji: https://www.galeriafoksal.pl/open-call-nikt-tu-juz-nie-pisze-manifestow/

_________________________________________________________

Ewa Bobrowska | POKÓJ FILOZOFA

7.02. – 8.03.2025 

Kurator: Grzegorz Borkowski

WERNISAŻ: piątek, 7.02.2025 r. o godz. 18:00

Jak może być realizowane spotkanie sztuki wizualnej ze współczesną refleksją filozoficzną? Jakiego rodzaju korespondencja między tymi dziedzinami humanistyki nie będzie jakąś formą ilustrowania filozofii? „Pokój filozofa” asertywnie dotyka tego zagadnienia tworząc sferę wyobrażeniową inspirowaną esejem Jean-François Lyotarda „Obłoki”. Bazuje na naukowej kompetencji Ewy Bobrowskiej, która jest zarówno artystką sztuki współczesnej, jak i filozofką, autorką m.in. polskiego przekładu tego eseju a także publikacji teoretycznych i antologii tekstów filozoficznych.

Struktura narracji „Obłoków” Lyotarda, łącząca wątki z pozornie nie związanych ze sobą dziedzin, została przez artystkę transponowana na przestrzeń wystawy, ukształtowaną na zasadzie environmentu. Umożliwia to poznawanie wszystkich elementów wystawy w swobodnie wybranej kolejności i tworzenie własnych narracji. Natomiast wizualny motyw fotografii obłoków,  niekonwencjonalne oświetlenie i dźwięk nasączają całą przestrzeń onirycznym charakterem. Powodują, że „Pokój filozofa” tworzy wyobrażenie przestrzeni myślenia, które niejednokrotnie przecież dokonuje się w rejonach osobowości intensywnie uaktywniających się także w czasie snu.

Myśli są jak obłoki, tak naprawdę nie mają ugruntowanych mentalnie korzeni, żyją tylko uwagą, którą im dajemy, a jednak kiedy zajmuje się nimi wybitna osoba powstają z nich ważne hipotezy ponawiające pytania o sens bycia i czasowości. „Pokój filozofa” proponując wyobrażenie przestrzeni myślenia, nie zmierza jednak do odtworzenia konkretnego pokoju, lecz jest wizualną metaforą miejsca, w którym mieszka, odpoczywa, śpi i pracuje filozof, nie jest zatem tylko gabinetem filozofa. Sygnalizuje też wizualne inspiracje, etapy pracy intelektualnej a także swoiste uwięzienie we własnych poglądach, oglądzie świata, siatce pojęciowej i sposobie prowadzenia refleksji. Afirmując intelektualną pracę wskazuje jednak metaforycznie także związane z nią ambiwalencje – ograniczenia wynikające być może z biografii filozofa, jak i jego męskiego punktu widzenia. […]

Tak pomyślany i zrealizowany „Pokój filozofa” podejmuje też rodzaj korespondencji z historią Galerii Foksal w pierwszych dekadach jej działalności, kiedy związki sztuki z badawczą działalnością intelektualną były ważną dominantą programu tej galerii. Wystawa kontynuuje ten wątek, ale w odmienny, sugestywnie oddziałujący na zmysły sposób. Jest bowiem wypowiedzią nacechowaną wyobraźnią kobiety – artystki i filozofki, nie sięga jednak do znanych idiomów „wrażliwości kobiecej”, raczej z nimi dyskretnie gra i polemizuje. Ewa Bobrowska podąża osobną drogą.Syntetycznie można ją określić następująco. To, co jest pojęciowe w filozoficznym dyskursie artystka przemienia w postrzegalne zmysłowo, poddające się bezpośredniemu i zróżnicowanemu doświadczeniu. Pojęciowe staje się tu uzmysłowione jako przedmiot lub obraz.

Ewa Bobrowska – artystka wizualna, estetyczka, filozofka. Jest doktorem sztuk pięknych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu oraz doktorem filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Odbyła staż podoktorski na Uniwersytecie Kalifornijskim. Zajmuje się twórczością artystyczną i analizą współczesnej refleksji filozoficznej. Pracuje jako adiunkt na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie od 2013 roku współpracuje z prof. Krzysztofem Wodiczko, współprowadząc artystyczną Pracownię Sztuki Domeny Publicznej, a także prowadzi seminaria teoretyczne. Jej prace artystyczne wystawiane były między innymi w Zachęcie, CSW w Warszawie, Trafo w Szczecinie, Salonie Akademii, Muzeum Mazowieckim, Akademickim Centrum Designu w Łodzi, Fordham University w Nowym Jorku, Uniwersytecie Kalifornijskim w Irvine, Muzeum Sztuki w Castello czy Nova Sin Gallery w Pradze. Jest także autorką książki „Parateoria. Kalifornijska szkoła z Irvine” oraz „UCI Critical Theory and Contemporary Art Practice: Jacques Derrida, Jean-François Lyotard, Bruce Nauman, and Others” i redaktorką antologii „Lyotard, Derrida, Hillis Miller i inni. Kalifornijska teoria Krytyczna. Antologia tekstów”.